.

Jestem tym zmęczona. Chciałabym tak po prostu o tym nie myśleć, cieszyć się w końcu życiem, chwilą... Nie zastanawiać się ile tego mam w sobie, jak długo będzie mi to zalegało, jak bardzo jest to tłuste, jak bardzo to mnie ogranicza i jak bardzo mnie to uzależnia.
Chciałabym czuć się wolna, chciałabym pojechać gdziekolwiek na wakacje, chciałabym z tego wyrosnąć.

Codzienne uczucie beznadziejności.